„Modlitwa należy mniej do czasu, a bardziej do wieczności” (Thomas Merton).
Myślę, że często słowo „modlitwa” kojarzy nam się z czymś bardzo długim. Zapominamy, że nie długość i ilość jest ważna, ale jakość i drgnienie serca. Bo modlitwa to rozmowa z Kimś, kogo się kocha i za Kim tęskni nasza dusza.
Modlitwa nie musi trwać trzy godziny. To może być jedno słowo, ale takie przed którym nawet duchy piekielne drżą i zginają kolana: „Jezus”.
To zwrócenie serca i duszy ku Temu, który daje życie, który daje miłość. To uwielbienie Tego, który uzdrawia, pociesza i jest zawsze przy nas. On wie, czego nam trzeba i przenika nasze serca.
Zawsze jest czas na modlitwę. Gdy otwieramy oczy, gdy idziemy do pracy, gdy z niej wracamy, podczas gotowania obiadu, gdy zamykamy oczy przed snem. Nasze życie jest modlitwą. Od nas zależy jednak jej jakość.
Jak prowadzisz rozmowę z przyjacielem? Zerkasz na smartfon czy patrzysz w oczy osoby naprzeciwko ciebie? Skupiasz się na powiadomieniach z facebooka czy słuchasz uważnie drugiej osoby?
Mnie osobiście irytuje, gdy druga osoba bardziej zajęta jest swoim urządzeniem niż rozmową. Prawdziwi przyjaciele skupiają swoją uwagę na sobie. Bóg tak robi. A my?
Szukajmy tych chwil, gdy możemy skupić naszą uwagę na Bogu. Chociażby na kilka sekund. Czasem wystarczy: „Jezu, dziękuję” albo „Boże, dobrze, że Jesteś”.
Myśl na dziś: „Wróć na chwilę! Pomódl się! Milcz! Spocznij w twoim Bogu!” (Thomas Merton, Księga godzin)
